پنجشنبه به قدری حالم خوب بود که وقتی رفتم سوپر مارکت خرید کنم، به آقای فروشنده که سالهاست میشناسیمش گفتم خیلی دوستت دارم :))
یکی از دوستای دبیرستان، اینستاگرام برام پست فرستاد و بهش وویس دادم که دلم برای صدات تنگ شده وویس بهم بده :))
اینقدر سطح انرژیم بالا بود که تا صبح چندین بار بیدار شدم و ساعت 3 دیگه کلا بیدار شدم و یک ساعتی خوابم نبرد :))
چرا ؟
استوریش رو ریپلای کردم و بعد از بیشتر از یک سال با هم صحبت کردیم و دوباره شروع کردیم...
+سنجاق به: پستهای رمز دار !
من آدم به شدت اجتماعیی هستم!
کلا از هر قشری کلی دوست و آشنا زیاد دارم و معمولا سعی میکنم جویای احوالشون باشم.
حتی بچه های دانشگاه که بعد از فارغ التحصیلی دیگه ندیدمشون هم باز با چندتاییشون در ارتباطم هرچند هر کدوم یه گوشه کشور هستیم.
جدای از این رابطه ها، چندتا دوست و همکار نزدیک دارم که در طول روز معمولا چند باری بهم پیام میدیم! حالا چه پیامای طنز و چه صحبتهای روزمره!
یادمه چند وقت پیش که اینستاگرامم رو دی اکتیو کرده بودم چند نفرشون واتس اپ بهم پیام دادن که چرا اینستاگرام نیستی؟!
از هفته پیش تصمیم گرفتم دیگه به اون دوستای نزدیکم پیام ندم ، چه احوال پرسی و چه پیامای طنز و...
و جالبیه قضیه اینه که هیچ کدومشون حتی یک پیامم ندادن!
یه عادتی که داشتم تا چند وقت پیش، اگه جایی میخواستم برم و یا کاری کنم همش دنبال یه نفر بودم که باهام باشه و به دوستام میگفتم!
از چند ماه پیش، به یکی از همین دوستای نزدیکم چند بار گفتم بیا آخر هفته بریم کوهی جایی یکم حال و هوامون عوض بشه! چون ماشین داشت و من ماشین نداشتم ! هی میگفت باشه و آخر هفته ها ازش خبری نمیشد! دیگه بهش نگفتم چیزی و کلا همون قضیه پیام ندادنه شد!
از هفته پیش به این نتیجه رسیدم که نباید به کسی متکی بود و باید "خودم" حال خودم رو خوب کنم. حتی اگه خواستم جایی برم چه اشکالی داره تنها برم!؟
باید یاد بگیرم تنهایی لذت ببرم!
یه متنی رو یه نفر استوری کرده بود خیلی خوب بود!
میگفت : " یه دونه 50هزار تومنی، بهتر از 50 تا هزارتومنیه! دور خودتو خلوت کن رفیق! "
همیشه به کسایی که رابطشون با پدر و مادرشون خوبه حسودیم میشه!
اونایی که رابطشون دوستانه اس که دیگه هیچی!
