از لحاظ روحی نیاز دارم که چند روز برم توو یه کلبه وسط جنگل که هیچ احدی دور و اطرافم نباشه و فقط بخوابم و به هیچی فکر نکنم...
از لحاظ روحی نیاز دارم که چند روز برم توو یه کلبه وسط جنگل که هیچ احدی دور و اطرافم نباشه و فقط بخوابم و به هیچی فکر نکنم...
سلام
جنگل که ندارم برات ولی یه باغ هست میتونی روزی نیم ساعت توش خلوت کنی بی دغدغه بی فکر یه الاچیق بردار واسه خودت و خلاص
خوبه دیگه نه؟ راضی باش :))
سلام
چه جالب....اکثرا دلشون دریا و سفر لاکچری و اینا میخواد ولی منم از وقتی یادم میاد فانتزی روزای حال نداریم این بوده یه کلبه جنگلی چوبی داشته باشم با یه شومینه ی روشن که وقتی چوباش میسوزه کنارش بشینم و تماشاش کنم.مثلا بیرون هم برف بزنه و تنها باشم و اونقدرررر فکر کنم و فکر کنم و فکر کنم که خوابم ببره.....
گاهی تنهایی خیلی لازمه....ولی زیادیش نه هاااا.اینو امروز فهمیدم . علارقم میل باتنیم به تنهایی دیگه عادت کردم به تنها نبودن.چون وقتی بعد از مدتها خودمو به یه عصرونه تو کافه مهمون کردم بخاطر تنهایی تقریبا هیچی نتونستم بخورم و کلا دو سه تا گاز از ساندویچمو خوردم فقط
من به یه چادر هم راضیم واقعا! یه جا باشه نه کسی باشه نه فکری باشه، نه دغدغه ای ...
ما هم دلمان خواست
چه عجب اپدیت شد اینجا:))
لطفا برید یه جنگل دیگه پس :| :))
نظرات (۳)